O extrano pracer de rexeitar un encontro.

   

O señor rematara a sua vida profissional como alto cargo do exército. Era un xeneral xa fora de servizo. Xa remataran  as  responsabilidades, as chamadas, os  subordinados, o conselo do  axudante de campo. Xa  ninguem chamava para combinar un encontro, xa fose   un político, um  empresario, un compañeiro de profesión, ninguén.  Xa ficaron atrás  as reunios co seu axudante para decirlle que  había que revisar a axenda  e engadirlle que haveria que anular   tal ou cual  cita ,  imos ver tamén estoutra e mais aquela. En confidencia decirlle o seu axudante que  non quero ver  de momento  o señor  Fontes, arranxe a cousa como poda, dialle largas ; desculpeme  cos veteranos lexionarios e coa asociación de veciños de Paríso Tropical e digalles que   non poderei  asistir a sua festa anual.  No que respeita a empresa do presuposto dos xardíns, deixe andar, se lles interesa xa chamarán.

    Un día qualquera dun inverno qualquera, aburrido no seu salón, ollando  o escuro da tarde de chuvia, descolgou o teléfono e chamou o seu antigo axudante, tamén retirado,  que agora tamén andava libre de cargos e  disposto como nunca  para os  asuntos do seu ex-xefe, e ainda lle quedaría seguramente algo da antiga fidelidade que o xunguiu a él.  Faloulle, recordoulle vellos tempos, perguntoulle, como é emn obriga,  como lle iba e  dixolle que tiñan que tomar algo xuntos pra falarem . Que lle gostaría    poderem-se ver  para tomarem xuntos un café. Iso si havia que ollar pra procurar un momentiño  porque  andava moi ocupado, como sempre, xa me entendes,  entre unas cousas e outras non paro. O seu ex-axudante comezou  como nos vellos tempos a refollar mentalmente a axenda e dandolle o seu ex-xefe posibilidades de  días, horas, buscando acertar, recordando os vellos gustos dele.  O Xefe   ia respondendo  sen asegurar o encontro. Este día imposible, na quarta de ninguna maneira. Total non deron combinado para tal encontro.  E adiaron un cafeciño  para outras datas que xa verían.

    Colgou, despediuse do seu  ex colaborador , respirou e dixo-se a se mesmo :  Quanto tempo sem negarlle a ninguem una cita, un encontró, precisava decirlle a alguém que non. Agora sinto-me mellor, precisaba de decirlle , non, a alguém. Se está interesado xa chamará.